Αλέξανδρος Παυλίδης: "Οι μέρες μας θα γίνουν καλύτερες όταν θα κάνουμε αυτό που αγαπάμε."

Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει φώς!», για εσάς ποια είναι η έννοια του ηθοποιού;

Είμαι πολύ μικρός για να κατανοήσω την πηγή αυτής της φράσης. Εύχομαι να φτάσω εκεί. Την συγκεκριμένη χρονική στιγμή όμως, νιώθω ότι, ηθοποιός ίσως και να σημαίνει θυσία. Μια θυσία του εαυτού μας , για να βγει ένας ηθοποιός.

Οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες, πώς όμως πιστεύετε ότι μπορούμε να τις κάνουμε καλύτερες;

Οι μέρες μας θα γίνουν καλύτερες όταν θα κάνουμε αυτό που αγαπάμε ( χωρίς να επιβαρύνουμε τους άλλους ). Κατά τ' άλλα οι μέρες μας είναι ό,τι θέλουμε εμείς να είναι. Όσο για τις δύσκολες μέρες που ζούμε, επιτρέψτε μου να πω, και μιλάω αποκλειστικά για το δικό μου επάγγελμα, ότι το ποσοστό ανεργίας ήταν 90% και τώρα είναι 100% . Δε βλέπω κάποιο καινούριο πρόβλημα. Βλέπω ακριβώς το ίδιο πρόβλημα που ανέκαθεν υπήρχε. 

Πώς μπορεί η Τέχνη να «φωτίσει» το σκοτάδι του εγκλεισμού;

Υποθέτω ότι το κάνει αυτόματα. Και μιας και η τέχνη είναι κάτι άυλο, την ακουμπάμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Από το άτομο που θα φτιάξει κουλουράκια σε σχήμα κλειδί του Σολ, μέχρι το άτομο που θα χρησιμοποιήσει το κλειδί στο πεντάγραμμο του. Από το άτομο που θα λικνιστεί στο άκουσμα κάποιου σκοπού μέχρι το άτομο που θα μιλήσει μέσα από την χορογραφία του. Από το άτομο που θα κάνει ένα λουλουδάκι στη λίστα με τα ψώνια, μέχρι το άτομο που θα κάνει χιλιάδες τέτοια στον καμβά του. Και δεν έχει σταματημό αυτό.

Πού βρισκόσασταν πριν την πανδημία;

Πρόσφατα είχα τελειώσει το παιδικό στο οποίο συμμετείχα "Η μπάντα του δάσους" σε σκηνοθεσία Καλλιρόης Βελέντζα , και ήμουν έτοιμος για νέα δημιουργικά πράγματα , τα οποία , πάγωσαν...

Γιατί πιστεύετε ότι όλο και περισσότερος κόσμος επιλέγει τον χώρο της υποκριτικής;

Δεν γνώριζα ότι ο αριθμός αυξάνεται. Χαίρομαι. Δεν θα σταθώ στην ανεργία αλλά στο ότι ο κόσμος απ' ό,τι φαίνεται θέλει να γυμνάσει και το μέσα του εκτός από το έξω του. 

Έχετε να μας διηγηθείτε μια περίεργη κατάσταση που ζήσατε πάνω στη σκηνή;

Μία περίεργη κατάσταση που βίωσα, ήταν στο έργο "Φάουστ" της Κατερίνας Ευαγγελάτου. Όταν σε μια πολεμική χορογραφία , χτύπησα καταλάθος έναν συνάδελφο. Ευτυχώς, άθελά του, μου το ανταπέδωσε μετά από κάποιες παραστάσεις. Όταν ήρθε έντρομος να δει αν είμαι καλά, είπα, ευτυχώς τώρα είμαστε πάτσι.

Ποια είναι τα σχέδιά σας και ποιες οι επιθυμίες σας για την υπόλοιπη χρονιά;

Μια επιθυμία μου είναι η εξέλιξη, και στον τομέα μου αλλά και ως άνθρωπος. Θα ήθελα ποτέ να μη χορτάσω. Όσο για τα σχέδια, θα εξαρτηθεί από το τι σχέδια έχουν οι άλλοι για εμάς. 

Ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Όλοι έχουμε δίκιο. Γι' αυτό όταν συγκρουόμαστε, έχουμε μια τραγωδία.