Ανδρέας Ιωάννου: "Η τέχνη μπορεί να πάρει τον χαμένο χρόνο και να επαναφορτίσει τον άνθρωπο με ελπίδα, σκέψη για ένα καινούργιο αύριο, ένα καλύτερο εγώ."

Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει φώς!», για εσάς ποια είναι η έννοια του ηθοποιού;

Η έννοια του ηθοποιού δεν έχει αρχή και τέλος. Αν έπρεπε όμως να πω κάτι θα έλεγα την «αναγέννηση» κάθε έκφρασης και δημιουργίας που γεννιέται και πεθένει, ζωντανέυει και μαρμαρώνει τις στιγμές και τα αισθήματα. Ζεις πραγματικά το εδω και τώρα!

Οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες, πώς όμως πιστεύετε ότι μπορούμε να τις κάνουμε καλύτερες;

Οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες, αλλά και πότε δεν ήταν. Όλα όμως κάνουν τον κύκλο τους και γυρνάνε. Κάτι δύσκολο και «κακό» μας ξεβολέυει, επομένως μας κάνει να σκεφτούμε, να λειτουργήσουμε και να πάρουμε αποφάσεις. Ας ακούσουμε λίγο το ένστικτό μας και με καλή διάθεση μπορούμε να προχωρήσουμε ουσιαστικά. Άλλωστε και ο φοίνικας απο τις ίδιες του τις στάχτες ξαναγεννιέται.

Πώς μπορεί η Τέχνη να «φωτίσει» το σκοτάδι του εγκλεισμού;

Η κάθε μορφή τέχνης μπορεί να ανακουφίσει σε δύσκολες περιόδους. Είναι μια διέξοδος για να ταξιδέψεις μακρία απο την πραγματικότητα. Έτσι και τώρα, στον εγκλεισμό όλου του πλανίτη η τέχνη έδωσε το παρόν της. Η τέχνη απλά μπορεί να πάρει τον χαμένο χρόνο και να επαναφορτίσει τον άνθρωπο με ελπίδα, απόλαυση, προσδοκία, σκέψη για ενα καινούργιο αύριο, ένα καλύτερο εγώ. Μια αναδόμιση θα έλεγα. Και αυτή η επαφή με την τέχνη ας μείνει σας μια καλή συνήθεια.

Πού ήσασταν πριν την πανδημία;

Πριν την πανδημία μόλις είχα ολοκληρώσει τη θεατρική παράσταση «Ροδάκινο Κομπόστα», και ετοιμαζόμασταν για προγραμματισμένες παρουσιάσεις του «Βάρκα στο γιαλό-τα άγνωστα παιδικά χρόνια του Μίκη Θεοδωράκη», με την Μάρω θεοδωράκη, εντός και εκτός Αθήνας, αλλά δυστυχώς όλα ακυρώθηκαν.

Γιατί πιστεύετε ότι όλο και περισσότερος κόσμος επιλέγει τον χώρο της υποκριτικής;

Το θέατρο, η υποκριτική είναι μια τέχνη που συνδιάζει πολλές τέχνες μαζί. Είναι ένας ιδανικός χώρος, ώστε ένα άτομο να εκφραστείκαι να δώσει το στίγμα του με ένα ιδιέτερο τρόπο. Υπάρχουν πολλοί ταλαντούχοι άνθρωποι, ωστόσο αν κάποιος έχει πραγματικά τη διάθεση να θυσιάσει χρόνο, κόπο, ανθρπώπους, στιγμές απο τη ζωή του,να ξεπεράσει τα όρια του, και το θεωρεί εύκολο ας καλοσορίσει στο χώρο της υποκριτικής!

Έχετε να μας διηγηθείτε μια περίεργη κατάσταση που ζήσατε πάνω στη σκηνή;

Κάθε ηθοποιός θα σου πεί ιστορίες για τη σκηνή απο το ότι ξέχασε το ξίφος στα παρακήνια, μέχρι το ότι ξέχασε πως τον λένε! Θα σου πω όμως μια πολύ εύθυμη ιστορία που αφορούσε ένα θεατή. Εμείς παίζαμε κωμωδία, και με το που ξεκίνησε το έργο μέχρι την τελευταία ατάκα,ο θεατής αυτός γέλαγε σε κάθε μας ατάκα και κίνηση με ένα πολύ «ξεχωριστό» γέλοιο, το οποίο μας δυσκόλευε στο να παίξουμε αφού πιεζόμασταν να μην ξεσπάσουμε σε νευρικό γέλοιο. Ένας θεατής είχε καταφέρει να εξοντώσει ένα ολόκληρο θίασο. Τι να πω τουλάχιστονο άνθρωπος αυτός πέρασε καλά!

Ποια είναι τα σχέδιά σας και ποιες οι επιθυμίες σας για την υπόλοιπη χρονιά;

Ως καινούργιος ηθοποιός έχω πολλά σχέδια και επιθυμίες!!!! Αλλά με όλη αυτή την κατάσταση είναι λίγο περίεργα τα πράγματα. Παρόλα αυτά τα όνειρα και οι στόχοι δεν πρέπει να σταματάνε, ακόμα και αν σου επιφυλάσοντε δύσκολοιδρόμοι, το σενάριο το γράφεις εσύ!!!Όταν έχεις την υγεία σου και κάποιον να σε στηρίζει μπορείς πάντα να προχωράς μπορστά!

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Ο Τσάρλι Τσάπλιν είπε στο κοινό ένα αστείο και όλοι γέλασαν. Ο Τσάρλι επανέλαβε το ίδιο αστείο και λίγοι γέλασαν. Το επανέλαβε ξανά, αλλά κανένας δεν γέλασε. Τοτέ είπε «αν δεν μπορείς να γελάς με το ίδιο αστείο, γιατί κλαίς για το ίδιο πρόβλημα ξανά και ξανά»

Ας μην χάνουμε χρόνο, η ζωή μας, μας ανοίκει, ας την ζήσουμε πραγματικά!!