Απόστολος Μαλεμπιτζής: "Η Τέχνη μόνο καταπραϋντικά μπορεί να λειτουργήσει στον άνθρωπο αυτές τις ιδιαίτερες ημέρες."

Πώς μπορεί η Τέχνη να <<Φωτίσει>> το σκοτάδι του εγκλεισμού;

Η Τέχνη μόνο καταπραϋντικά μπορεί να λειτουργήσει στον άνθρωπο αυτές τις ιδιαίτερες ημέρες. Από εκεί και πέρα για εμένα έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε και τη στάση των καλλιτεχνών αυτήν την εποχή. Κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών παρατηρώ από τη μία πλευρά να υπάρχουν οι φωνές που (και καλά κάνουν) σου επιτρέπουν και σου προτείνουν να δεις και να αντλήσεις υλικό από κάθε μορφή τέχνης που ίσως και να μην είχες τη δυνατότητα να δεις αλλιώς. Και από την άλλη πλευρά, λίγο πιο δίπλα, στη λίγο πιο ιλουστρασιόν εκδοχή τους, άλλοι να βροντοφωνάζουν ότι υπάρχει και η τέχνη, τακτοποιώντας την - μένοντας στο σπίτι πάντα. Και παράλληλα, σε συνέντευξη τους να ομολογούν πως, όταν βγάζουν το σκυλάκι τους έξω για βόλτα και τύχει να ακούσουν ένα φτέρνισμα στο πάρκο, φωνάζουν στον σύντροφο τους ''ΜΗ, γύρνα πίσωω''! Και κουνώντας το δάχτυλο σε εμάς, μας προτείνουν να μη γκρινιάζει κανείς, ανεξάρτητα από τις συνθήκες που ζει, όποιες και αν είναι αυτές. Υπάρχουν, λοιπόν, σίγουρα καλές προθέσεις από ορισμένους, νομίζω, και μια ανάγκη αυτοπροβολής από άλλους. Πέρα από αυτά, όμως, διακρίνω και μία επικινδυνότητα. Θα με ρωτήσεις και γιατί δίνω μια συνέντευξη, τώρα; Για το μούδιασμα και μόνο που αισθάνομαι παρατηρώντας τις ημέρες αυτές... 

Οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες, πώς όμως πιστεύετε ότι μπορούμε να τις κάνουμε καλύτερες;

Σε οικονομικό και σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο δυστυχώς σε εμένα φαντάζει δυσοίωνο το μετά. Είναι πια μαθηματικά βέβαιο ότι θα μπούμε σε μία καινούργια σελίδα και σε καινούργιες συνθήκες στην Ιστορία της Ανθρωπότητας. Αλλά πιστεύω στον άνθρωπο! Να έχουμε κοντά μας πλάσματα που λατρεύουμε. Και έτσι μόνο θα μπορέσουμε να τα βγάλουμε πέρα και να προχωρήσουμε. 

Γιατί πιστεύεις οτι όλο και περισσότερος κόσμος επιλέγει τον χώρο της υποκριτικής;

Ο καθένας επιλέγει την αφετηρία του σύμφωνα με το πού στοχεύει. Το ζήτημα είναι γιατί το κάνει και πόσο τον καίει να πει κάτι. Πάντως σε μία αποδομημένη εποχή που τίποτα δεν είναι δεδομένο και δεν υπάρχει καμία σταθερά, ίσως το όνειρο και ο αγώνας για αυτό να είναι περισσότερο παρόν απ' ό,τι άλλοτε. 

Ποια είναι τα σχέδια σας και ποιές οι επιθυμίες σας για την υπόλοιπη χρονιά;

Ό,τι σχεδίαζα έχει φυσικά ανασταλεί. Όπως και σε όλους μας βέβαια. Επιθυμία μου, λοιπόν, είναι να έχω επαναπροσδιορίσει μετά από όλη αυτήν την αποχή το πού θέλω να είμαι και, όπου βρίσκομαι, να είναι εκεί που θα με αφορά και τιμά τις επιθυμίες μου. 

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Να είμαστε δυνατοί! Μέσα στην Κρίση είδαμε πως δεν λειτούργησαν οι άνθρωποι με αλληλεγγύη, δυστυχώς. Αν έρθουν ξανά τα δύσκολα, να αγαπήσει λίγο παραπάνω ο ένας τον άλλον, και το μετά εύχομαι να μας βρει λίγο πιο αληθινούς με εμάς τους ίδιους πρωτίστως.