Χοβίκ Καραμπετιάν: "Ο ηθοποιός είναι ο χειρουργός της ψυχής."

Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει φώς!», για εσάς ποια είναι η έννοια του ηθοποιού;

Σε μιά εποχή όπου ο κόσμος έχει χωθεί βαθυά σε μια οθόνη γιατι όλη την υπόλοιπη μέρα τρέχει πανικόβλητος να επιβιώσει, ο ηθοποιός είναι μια ανάσα σκέψης για την ίδια την ζωη και την ουσία της. Για μένα ο ηθοποιός είναι ο χειρουργός της ψυχής. Με την ίδια ακρίβεια θα πρέπει να χειρίζεται τις καταστάσεις στη σκηνή επάνω.

Πού σας βρίσκουμε αυτό τον καιρό;

13 Οκτώβρη ξεκινήσαμε το "Intoyourhead" της Δήμητρας Στάικου σε σκηνοθεσία της ίδιας στο θέατρο "ElConventodelarte". Μιά πολυ όμορφη συνεργασία με υπέροχους συναδέλφους την Δήμητρα, την Κατερίνα Χολή και τον Νίκο Γιαρένιο. Θα χαρούμε να σας δούμε όλους εκεί.

Γιατί πιστεύετε ότι όλο και περισσότερος κόσμος επιλέγει τον χώρο της υποκριτικής;

Δεν πιστέυω ότι η στροφή γίνεται καθαρά και μόνο στην υποκριτική τέχνη αλλά στην τέχνη εν γένει. Εν καιρό κρίσης πάντα η τέχνη ακμάζει και αυτό γιατί όταν χάνει κανείς το δέλεαρ των χρημάτων που το σημερινό εργατικό καθεστός προσφέρει για να κρατά τους ανθρώπους υπόδουλους, λέγοντας το κλασσικό που όλοι έχουμε ακόυσει 'εντάξει τυχερός έιμαι τουλάχιστον δουλειά να υπάρχει' ,τότε ψάχνει μέσα του να βρεί τι είναι αυτό που πραγματικά τον ικανοποιέι και τον γεμίζει, τον εκφράζει.

Όταν σβήσουν τα φώτα και κοπάσουν τα χειροκροτήματα ποια συναισθήματα μένουν στα άτομα που εργάστηκαν για την παράσταση;

Πάντα η αίσθηση είναι διαφορετική, φυσικά δεν μπορώ να εκφράσω την αίσθηση άλλων ανθρώπων, θα μιλήσω για την δικιά μου εμπειρία. Είναι μια μαγική στιγμή γεμάτη κατάλοιπα από την σκηνική πραγματικότητα και την παραγματική πραγματικότητα. Μια αίσθηση σαν να διασχίζεις την γέφυρα μεταξύ αυτών των δύο πραγματικοτήτων. Οι κανόνες ύπαρξης και η συνθήκη έχουν ήδη αλλάξει. Είναι σαν να ήσουν διακοπές για πολύ καιρό και πλέον είσαι πρώτη μέρα πίσω στο σπίτι σου, στη ζωή σου και στη δουλειά σου. Άλλοι κανόνες, άλλες συνθήκες και σχέσεις μεταξύ ανθρώπων.

Έχετε να μας διηγηθείτε μια περίεργη κατάσταση που ζήσατε πάνω στη σκηνή;

Προσπαθώ να σκεφτώ κάποια περίεργη κατάσταση και παραξενεύομαι με τον εαυτό μου διότι δεν μπορώ. Αναρωτιέμαι αν αλλάζει η ανοχή μου στις καταστάσεις πάνω στην σκηνή και κάτω από αυτήν ή απλώς δεν έχει τύχει. Παρόλαυτα θα πω όχι προς το παρόν.

Εν καιρώ οικονομικής κρίσης πιστεύετε πως ο κόσμος συνεχίζει να επενδύει στο θέατρο σαν μέσω πολιτισμού και διασκέδασης;

Όπως ανέφερα ήδη, η τέχνη εν καιρώ κρίσης πάντα ακμάζει. Πολύς κόσμος όμως (λανθασμένα κατά την δικιά μου γνώμη) θεωρεί το θέατρο ως μορφή διασκέδασης, μιά πολυτέλεια. Φυσικά καταλαβαίνω τους λόγους που συμβαίνει αυτό. Βέβαια εν καιρώ κρίσης οι άνθρωποι είναι προτιμότερο να επιλέγουν μορφές ψυχαγωγίας και όχι διασκέδασης. Η κρίση που ζούμε πέρα από οικονομική κρίση είναι κρίση αξιών και είναι μια καλή ευκαιρία να πάρουμε λίγο χρόνο να σκεφτούμε,να κάνουμε μια ενδοσκόπηση του τι συνέβη σε εμάς και έξω από εμάς και να βρούμε σκέψεις που θα μπορούσαν να αλλάξουν την πραγματικότητα με τον τρόπο που την αντιλαμβανόμαστε. Το θέατρο σίγουρα δίνει την ευκαιρία να παρατηρήσεις συμπεριφορές και χαρακτήρες από πολύ κοντά και δίνει χρήσιμο υλικό για σκέψη.

Ποια είναι τα σχέδιά σας και ποιες οι επιθυμίες σας;

Να ανακαλύψω ακόμη περισσότερα τόσο από τον αχανή κόσμο του θεάτρου όσο και απο εμένα τον ίδιο μέσα από ανθρώπους με αισθητική που με εξελίσσουν .

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Αν υπήρχε μόνο ένα πράγμα που έχω καταλάβει μέσα από το θέατρο είναι ότι η ζωή είναι πολύ μικρή για να την περνάμε στον αυτόματο. Εύχομαι λοιπόν όλοι μας, συμπεριλαμβανομένου εμού, να βρισκόμαστε σε καταστάσεις που θέλουμε πραγματικά.