Γεωργία Κιζιρίδου: "«Γράφω» για μένα σημαίνει μοιράζομαι!"

Πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας σε ένα παιδί;

Θα μιλούσα για την επαγγελματική μου ιδιότητα και για τα κίνητρά μου που με ώθησαν να γράψω ιστορίες στη δική του γλώσσα. Πιο ειδικά, θα έλεγα πως η αγάπη μου για τα παιδιά με οδήγησε να σπουδάσω Ψυχολογία και να εξειδικευθώ στη Σχολική Ψυχολογία. Η εμπειρία με τα παιδιά και τους εφήβους σε διάφορα εκπαιδευτικά πλαίσια ήταν η αφορμή για να ξεκινήσω να γράφω παιδική λογοτεχνία. Στην πορεία, ανακάλυψα πως μέσα από τις Τέχνες η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών μπορεί να εκφράζεται πιο άνετα και συναισθηματικά. Έτσι, αποφάσισα να γράψω παιδικό θεατρικό βιβλίο για να έχουν τη δυνατότητα όλα ανεξαιρέτως τα παιδιά να παίξουν πολλούς και διαφορετικούς ρόλους για να κατανοήσουν πολλές οπτικές. 

Τι σημαίνει «γράφω» για εσάς;

«Γράφω» σημαίνει επικοινωνώ και εκφράζομαι με τους άλλους γύρω μου. Είναι προσωπικό στοίχημα να καταφέρω να επικοινωνήσω και να εκφράσω τις ιδέες μου και τις σκέψεις μου στη γλώσσα των παιδιών και των εφήβων. Με λίγα λόγια, «γράφω» για μένα σημαίνει μοιράζομαι.

Υπήρξε κάποιο πρόσωπο στη ζωή σας, το οποίο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ενασχόλησή σας με τον κόσμο της λογοτεχνίας;

Πολύ σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι ευκαιρίες που μου δόθηκαν από το οικογενειακό και σχολικό πλαίσιο. Από μικρή ηλικία υπήρχε στη ρουτίνα της οικογένειας η ανάγνωση παιδικών βιβλίων. Ήδη από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού σχολείου έγραφα ποιήματα και διηγήματα, τα οποία δημοσιεύονταν σε μαθητικά περιοδικά ή/ και παρουσιαζόταν σε σχολικές γιορτές σε μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς. Από την άλλη, οι ήρωες της ιστορίας μου έχουν στοιχεία από πρόσωπα που έχω συναντήσει στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής μου επαγγελματικής εμπειρίας. Επομένως, οποιοδήποτε πρόσωπο στην πορεία της ζωής μου μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης.

Ποια νοήματα θέλετε να περάσετε στους μικρούς σας αναγνώστες μέσα από το βιβλίο σας;

Το βασικό νόημα είναι να μη φοβούνται να εκφράζονται, να ακολουθούν τα όνειρά τους και να είναι ο εαυτός τους. Το πιο ισχυρό όπλο για έναν άνθρωπο είναι να θωρακιστεί από την προσχολική κιόλας ηλικία με υψηλή αυτοεκτίμηση, ώστε να λειτουργεί ως ασπίδα για τις οποιεσδήποτε δυσκολίες και για τα εμπόδια που πρόκειται να εμφανιστούν. Άρα, μέσα από το παρόν βιβλίο φωτίζεται η αναγκαιότητα της συναισθηματικής αγωγής εντός σχολικού πλαισίου, καθώς και ο σημαντικός ρόλος των εκπαιδευτικών και των γονέων στην ολόπλευρη ανάπτυξη των παιδιών.

Τι θα προτείνατε σε γονείς και εκπαιδευτικούς να πράξουν ώστε τα παιδιά να αγκαλιάσουν την παιδική λογοτεχνία;

Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί είναι οι λεγόμενοι «σημαντικοί άλλοι» στην εξελικτική πορεία των παιδιών. Επομένως, λειτουργούν ως πρότυπα για αυτά. Το πρώτο σημαντικό βήμα είναι να διαβάζουν οι ίδιοι μπροστά στα παιδιά για να μπορέσουν να τους μιμηθούν. Πολλές φορές οι ενήλικες κάνουν παράπονα πως τα παιδιά πλέον δε διαβάζουν βιβλία και έχουν σχεδόν εμμονική προσκόλληση με τις νέες τεχνολογίες και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η ερώτηση που συνήθως τους απευθύνω είναι αν οι ίδιοι διαβάζουν μπροστά ή και μαζί με τα παιδιά τους. Με λίγα λόγια, καλό είναι να αφιερώνεται χρόνος σε καθημερινό επίπεδο σχετικά με την ανάγνωση βιβλίων ως δραστηριότητα ευχάριστη κι εποικοδομητική.  

Υπάρχει κάποιο βιβλίο που θα θέλατε να είχατε γράψει;

Υπάρχουν πολλές ιδέες για βιβλία που θα ήθελα να γράψω στο μέλλον. Επομένως, θέλω να γράψω βιβλία που προάγουν τη συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών, των εφήβων και γιατί όχι και των ενηλίκων.

Ποια είναι η αγαπημένη σας φράση;

«Έχω τον ουρανό από πάνω μου, τη γη από κάτω μου και τη φωτιά μέσα μου.»

Κλείνοντας, ποια ευχή θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Εύχομαι ολόψυχα να αγαπάνε την Τέχνη και το συνάνθρωπο εμπράκτως κάθε στιγμή! Σας ευχαριστώ πολύ!