Νάνσυ Μπούκλη: "Ονειρεύομαι ωραίες συνεργασίες και ωραίες συναντήσεις, παρά ρόλους."

Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει Φώς», για εσάς τι είναι ο ηθοποιός;

Είναι μία εργασία. Με υποχρεώσεις και απολαύσεις, με μάχες και εξέλιξη, με δυσκολίες και ευχαριστήσεις. Με ρεπό και υπερωρίες, με καλές και κακές μέρες, με κούραση και συγκίνηση. Όπως όλες οι εργασίες δηλαδή. Δεν θα την άλλαζα όμως με καμία άλλη.

Αυτό τον καιρό που σε βρίσκουμε;

Αυτόν τον καιρό κάθε πρωί και Κυριακές 11.οο & 15.οο, πηγαίνω στο Θέατρο Πόρτα για "Το Σκλαβί", της Ξ. Καλογεροπούλου, σε σκηνοθεσία Θ. Μοσχόπουλου και Σ. Πάσχου. Κάθε Δευτέρα & Τρίτη, στο Θέατρο Αθηνών για το "Terror", του Φον Σίραχ, σε σκηνοθεσία Γ. Οικονόμου. Κάθε Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου στα "Κόκκινα Τετράδια", της Ελεάνας Γεωργούλη.

Ποιος από τους ρόλους που έχετε ενσαρκώσει μέχρι στιγμής πιστεύετε πως είναι πιο κοντά στον πραγματικό σας χαρακτήρα;

Κανένας και όλοι ταυτόχρονα. Υπάρχουν πολλές διαφορές και πολλά κοινά στοιχεία στους χαρακτήρες που έχω υποδυθεί ως τώρα, ανάλογα μ' αυτά που λέει και κάνει ο άνθρωπος που αφηγούμαι μέρος της ζωής του, με κάποιον τρόπο. Το κοινό με όλες τις παραστάσεις και όλους τους χαρακτήρες που έχω συναντήσει, είναι πως θέλω να τους μεταφέρω στον κόσμο που έρχεται να τους γνωρίσει, όσο καλύτερα μπορώ.

Έχοντας ζήσει στιγμές σε τηλεοπτικό πλατό και θεατρική σκηνή ποιες θυμάστε πιο έντονα;

Νομίζω πως δεν έχει να κάνει με το μέσο ή με τον χώρο για να είναι έντονες ή λιγότερο έντονες κάποιες στιγμές, αλλά με το τι συμβαίνει την κάθε διαφορετική στιγμή.

Το θέατρο ή η τηλεόραση κατέχει μεγαλύτερη θέση στην καρδιά σας και θα ήταν η πρώτη σας επιλογή;

Μπορεί να προέρχονται από τον ίδιο χώρο και τα δύο αυτά μέσα, μα δεν μπορώ να τα συγκρίνω ούτε να επιλέξω, μιας και είναι διαφορετικά. Είναι σαν να πρέπει να διαλέξω ανάμεσα στο μανταρίνι και στο αχλάδι, και τα δύο φρούτα είναι, αλλά άλλη γεύση έχει το ένα, άλλη το άλλο και μου αρέσουν και τα δύο πολύ.

Μιλήστε μας για μία αστεία και μία δύσκολη σκηνή που ζήσατε πάνω στο σανίδι ή πίσω από την κάμερα.

Μια αστεία στιγμή σε μια παράσταση πριν περίπου 4 χρόνια ήταν όταν σε μια παράσταση που τα Σάββατα είχαμε διπλή, που κάποια στιγμή καταλαβαίνω πως αλλάζω ρούχα, αλλά για κλάσματα του δευτερολέπτου δεν ήξερα αν ήμασταν στην δεύτερη πράξη της δεύτερης παράστασης ή στην τρίτη πράξη της πρώτης!

Ποιον ρόλο ονειρεύεστε κάποια μέρα να ερμηνεύσετε στο θέατρο;

Περισσότερο ονειρεύομαι ωραίες συνεργασίες και ωραίες συναντήσεις, παρά ρόλους. Όλοι οι ρόλοι λοιπόν είναι καλοδεχούμενοι.

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε στους αναγνώστες μας;

Να επιλέγουμε να έχουμε προσωπικό χρόνο και χρόνο για τον εαυτό μας, όπως το νομίζει ο καθένας και όπως θέλει να τον διαχειριστεί.