Νίκος Βαφείδης: "Η μουσική δένει με συναισθήματα όλη μας την καθημερινότητα."

Θα ξεκινήσω όπως πρέπει από τα βασικά! Πότε άρχισες να σεργιανάς στους δρόμους της μουσικής; Κοινώς, πότε συνειδητοποίησες πως η μουσική είναι για σένα κάτι παραπάνω από μια ασχολία απλά στον ελεύθερο σου χρόνο;

Θα έλεγα από την στιγμή που έπεισα τους γονείς μου να μου αγοράσουν τύμπανα, δηλαδή σε ηλικία 10 ετών. Μέχρι τότε, απλά βαρούσα κατσαρόλες σαν μικρό και άτακτο παιδί που ήμουν. Πιο σοβαρά άρχισα να το βλέπω στην εφηβεία μου, που έπαιρνα όλες μου τις αποφάσεις και "έστηνα" το πρόγραμμά μου γύρω από τα τύμπανα.

Με ποιο ή ποια είδος/η ασχολείσαι;

Στα πρώτα μου βήματα ξεκίνησα από την rockκαι την metalμουσική. Μετά άλλαξα δρόμο προς την fusionκαι μέχρι τώρα έχω περάσει από αρκετά είδη. Δεν μπορώ να κατηγοριοποιήσω τον εαυτό μου σε κάποιο συγκεκριμένο είδος για να πω την αλήθεια, γιατί σαν μουσικός, πρέπει να είμαι ευέλικτος.

Μουσική... Ένας μαγικός τρόπος έκφρασης και δημιουργικής ανησυχίας για πολλούς. Για σένα;

Μουσική για μένα είναι όλη μου η ζωή. Ακούγεται κλισέ, αλλά νομίζω κανείς δεν μπορεί να φανταστεί την ζωή του χωρίς μουσική. Είναι τόσο δεδομένη πλέον, που δεν την παρατηρούμε πάντα. Δεν την παρατηρούμε σε ένα εστιατόριο, ή στα εμπορικά κέντρα για παράδειγμα. Δένει με συναισθήματα όλη μας την καθημερινότητα.

Ποιες είναι οι ιδιαίτερες μουσικές σου επιρροές; Υπάρχουν τυχόν καλλιτέχνες οι οποίοι λειτουργούν ως πρότυπο για σένα;

Όσο μεγαλώνω παρατηρώ ότι με τραβάνε οι καλλιτέχνες που είναι πιστοί και αληθινοί στο έργο τους. Αντλώ από πολλούς έμπνευση, αλλά προσπαθώ να είμαι πηγαίος σε αυτό που κάνω.

Πού σε βρίσκουμε αυτό τον καιρό;

Αυτό τον καιρό βρίσκομαι κλεισμένος στο σπίτι μου όπως οι περισσότεροι άνθρωποι. Προσπαθώ να κρατάω σώμα και πνεύμα σε εγρήγορση, ενώ δουλεύωprojectsαπό απόσταση με αρκετούς συνεργάτες μου. Πέρα από την τωρινή κατάσταση, είμαι ενεργός μουσικός κυρίως στη μουσική σκηνή της Θεσσαλονίκης, πραγματοποιώ live εμφανίσεις με τις μπάντες μου και διδάσκω τύμπανα.

Στην σημερινή εποχή του «κοινωνικού πανικού» επιβιώνει ένας μουσικός; Υπάρχουν οι δυνατότητες να επικοινωνήσει την τέχνη του;

Η μουσική ήταν και θα είναι βίωμα της ζωής μας. Οι μουσικοί είμαστε φορείς της, εξελίσσεται μαζί με εμάς, και σίγουρα βρίσκει μέσα από εμάς τρόπο έκφρασης και εκτόνωσης. Η τεχνολογία είναι εργαλείο της μουσικής, και ως φορέας αναγκάζεσαι να συμμετέχεις στο τεχνολογικό χορό προκειμένου να επιβιώσεις.

Πως επηρέασε η διάδοση του Internet τη μουσική βιομηχανία και τους καλλιτέχνες τα τελευταία χρόνια; Είναι σύμμαχος ή εχθρός για τους νέους καλλιτέχνες;

Στην εποχή μας υπάρχουν πάρα πολλοί καλλιτέχνες που μπορούμε να βρούμε με ένα κλικ, να ακούσουμε τι έχουν να πουν. Αυτό είναι το μεγαλύτερο προτέρημα του internet. Ο κόσμος έρχεται πιο κοντά αλλά είναι και τόσο μακριά. Όσο πληθαίνουν οι διαδικτυακές εμπειρίες, τόσο περιορίζονται οι δια ζώσης. Σίγουρα κάποιος νέος καλλιτέχνης μπορεί να προβάλλει την δουλειά του ευκολότερα πλέον, αλλά δυστυχώς χάνεται μέσα στο πλήθος πληροφοριών.

Τι θα έλεγες στους νέους που θα θέλουν να ασχοληθούν επαγγελματικά με τη μουσική, κρίνοντας με την προσωπική σου εμπειρία;

Δεν νομίζω ότι μου αρμόζει να δίνω συμβουλές σε ανθρώπους που ξεκινούν τώρα. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι αν μένουμε αληθινοί σε αυτό που κάνουμε, θα εκτιμηθεί.

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλεις να στείλεις στους αναγνώστες μας;

Ζούμε μια πρωτόγνωρη εμπειρία, αλλά θα περάσει. Το πρωί όλα θα είναι καλύτερα!