Στέλιος Τυριακίδης: "Η τέχνη από μόνη της είναι φως."

Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει φώς!», για εσάς ποια είναι η έννοια του ηθοποιού;

Ο στίχος του Μ. Χατζιδάκι που ξεχωρίζω από αυτό το τραγούδι είναι το "απ'την ψυχή ως την ψυχή". Θεωρώ πως κάπως έτσι μπορεί να οριστεί η έννοια ηθοποιός. Όταν φτάσει κανείς να εκφράσει αυτό που έχει μέσα στην ψυχή του και αυτό με την σειρά του εισχωρήσει στις ψυχές των θεατών.

Οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες, πώς όμως πιστεύετε ότι μπορούμε να τις κάνουμε καλύτερες;

Κάθε εποχή έχει τις δυσκολίες της. Βέβαια, αν αναφέρεστε στην πανδημία, αυτό όντως είναι πρωτόγνωρο για εμάς. Ο τρόπος νομίζω είναι ένας. Η αλληλεγγύη. Αν καταφέρουμε να φύγουμε από το μικρό εγώ μας και κοιτάξουμε τον άνθρωπο δίπλα μας τότε οι μέρες μας θα γίνουν καλύτερες. Ο ένας για τον άλλον. Ενσυναίσθηση. Να μπούμε στα παπούτσια του διπλανού μας. 

Πώς μπορεί η Τέχνη να «φωτίσει» το σκοτάδι του εγκλεισμού;

Η τέχνη από μόνη της είναι φως. Φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς μουσική, χωρίς θέατρο, χωρίς χορό, χωρίς λογοτεχνία, ποίηση, πίνακες... Θα ήταν ένας κόσμος μαύρος, σκοτεινός. Είτε δημιουργεί κανείς τέχνη, είτε είναι αποδέκτης της καταφέρνει να βγει από τα σκοτάδια του εγκλεισμού. Κυριολεκτικού και μεταφορικού εγκλεισμού!

Γιατί πιστεύετε ότι όλο και περισσότερος κόσμος επιλέγει τον χώρο της υποκριτικής;

Υπάρχει μια μεγάλη μερίδα κόσμου που μαγεύεται από την αναγνωρισιμότητα, την προβολή, την λάμψη. Αυτοί δυστυχώς κάτι δεν έχουν λύσει μέσα τους. Υπάρχει όμως και μια άλλη μερίδα κόσμου που ενδιαφέρεται για την ουσία της τέχνης, που έχει ανάγκη να εκφραστεί και να επικοινωνήσει ο καθένας την μοναδικότητα του. Η υποκριτική είναι μια σπουδαία τέχνη αλλά και ταυτόχρονα ένα κακό επάγγελμα. 

Ποια είναι τα σχέδιά σας και ποιες οι επιθυμίες σας για την υπόλοιπη χρονιά;

Ευελπιστώ από Οκτώβρη να επανέλθουν τα θέατρα στην κανονικότητα. Αν όλα πάνε καλά εμείς θα συνεχίσουμε στον τεχνοχώρο Cartel για τρίτη χρονιά το "Άνθρωποι και Ποντίκια" και θα καταφέρουμε να ανεβάσουμε τα "Κόκκινα Φανάρια" που ήμασταν μία ανάσα πριν ξεκινήσουμε, αλλά μας πρόλαβαν οι καταστάσεις. Και οι δύο παραστάσεις είναι σε σκηνοθεσία Βασίλη Μπισμπίκη. 

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Να αφουγκραζόμαστε με περισσότερη προσοχή όσα συμβαίνουν γύρω μας. Και να αντιμετωπίζουμε όσα μας έρχονται με χαμόγελο και αισιοδοξία.