Τζωρτζίνα Βογιατζόγλου: "Με την ενασχόληση μου με την υποκριτική συντονίζομαι με την αλήθεια μου και τον πραγματικό εαυτό μου."

Πώς και γιατί αποφασίσατε ν' ακολουθήσετε το μονοπάτι της υποκριτικής;

Ήταν κάτι που το ήθελα από μικρή σαν μια ασυνείδητη επιθυμία που μεγαλώνοντας έγινε απολύτως συνειδητή μου ανάγκη, καθώς στην πορεία ανακάλυψα ότι με την ενασχόληση μου με την υποκριτική συντονίζομαι με την αλήθεια μου και τον πραγματικό εαυτό μου. Επιπλέον πιστεύω ότι η ενασχόληση με την τέχνη, είτε από την πλευρά του πομπού είτε από την πλευρά του δέκτη, λειτουργεί εξαγνιστικά με αποτέλεσμα οι εμπλεκόμενοι να οδηγούνται στο καλό, το δίκαιο, το αληθινό. Αυτή πιστεύω πως είναι και η συνεισφορά της τέχνης στην επίλυση των πανανθρώπινων προβλημάτων.

Ποιος από τους ρόλους που έχετε ερμηνεύσει μέχρι σήμερα ήταν πιο κοντά στον χαρακτήρα σας;

Όλοι οι χαρακτήρες που έχω ερμηνεύσει έχουν κομμάτια μου αλλά και όλοι ήταν εντελώς διαφορετικοί από εμένα. Παρ' όλα αυτά την απελπισία και την απόγνωση της Μαρτύριο, από το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα του πολυαγαπημένου μου Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, τα βίωσα νομίζω με μεγαλύτερη ένταση. Ίσως, γιατί ο ρόλος συμπυκνώνει την απελπισία και την απόγνωση, όχι μόνο των γυναικών, αλλά όλων όσων υφίστανται οποιαδήποτε μορφή καταπίεσης.

Υπάρχει κάποιο θεατρικό έργο που θα θέλατε να συμμετέχετε στο ανέβασμα του;

Όχι , γιατί κάθε έργο και ρόλος αποτελούν για μένα μια καινούργια πρόκληση και ένα μοναδικό "ταξίδι" και απλά ελπίζω να μου δοθεί η ευκαιρία να ερμηνεύσω κάποιους από αυτούς. 

Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο ηθοποιός στις μέρες μας;

Η μεγαλύτερη δυσκολία έχει να κάνει με την ανεργία αλλά και με το γεγονός ότι πολλοί από τους ηθοποιούς που εργάζονται δεν πληρώνονται ή αμείβονται ελάχιστα.

Πόσο έχει επηρεάσει η κρίση τον χώρο σας;

Υπάρχει κοινό που συνεχίζει να επενδύει στο θέατρο σαν μέσω πολιτισμού και ψυχαγωγίας; Υπάρχει κόσμος που αγαπά το θέατρο και το στηρίζει, αλλά η αλήθεια είναι ότι λόγω της υπερπροσφοράς παραστάσεων είναι ελάχιστες θεωρώ οι παραστάσεις και οι ομάδες που μπορούν να επιβιώσουν οικονομικά. Αυτό επιτείνεται και από το γεγονός ότι ζούμε σε μια εποχή που η ιδιότητα του ηθοποιού έχει δυστυχώς ταυτιστεί με την αναγνωσιμότητα του μέσω της συμμετοχής του σε κάποιο τηλεοπτικό σόου ή σήριαλ και ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου έχει ως μοναδικό κριτήριο για να επιλέξει μια παράσταση αυτό.

Όταν σβήσουν τα φώτα και κοπάσουν τα χειροκροτήματα ποιο συναίσθημα σας μένει έντονο;

Η συγκίνηση, γιατί άγνωστοι σ' εμένα άνθρωποι μετά το πέρας της παράστασης αισθάνονται την ανάγκη να μου μιλήσουν για να μου εκφράσουν τα συναισθήματά τους γι' αυτό που βίωσαν παρακολουθώντας την εξέλιξη του ρόλου που ερμηνεύω. 

Υπήρξε κάποια δύσκολη και αστεία στιγμή που ζήσατε επί σκηνής;

Ναι, φυσικά! Τα απρόοπτα σε μια θεατρική παράσταση είναι συχνά, αλλά κι αυτό είναι κομμάτι της γοητείας του θεάτρου, γιατί έτσι εξελίσσεις τον βαθμό της ετοιμότητα σου σαν ηθοποιός. Σε κάποια από τις παραστάσεις μας συνάδελφος ξεχάστηκε να βγει με αποτέλεσμα να βγω από τη σκηνή και να ψάχνω στα παρασκήνια....!

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Από την αρχή της σαιζόν ανεβάσαμε με την ομάδα της οποίας είμαι μέλος, το Θέατρο του Άλλοτε τον Εξορκισμό και την Φόνισσα του Παπαδιαμάντης σε σκηνοθεσία της Β. Δουμανίδου. Μάλιστα η Φόνισσα ανέβηκε και στο ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας με μεγάλη επιτυχία. Επιθυμία μας είναι να πάμε αυτή την παράσταση και σε άλλες πόλεις της Ελλάδος.

Επίσης είχα την χαρά να παίξω στην εκπληκτική κωμωδία PREMIERA LIVE που έχει γράψει ο υπέρ ταλαντούχος Γιώργος Οικονομίδης σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Βασιλειάδη. Αυτά προς το παρόν κι ελπίζω οτι θα προκύψουν νέες θεατρικές προκλήσεις σύντομα.

Κλείνοντας ποια ευχή θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Θα δανειστώ τους υπέροχους στίχους του Κωνσταντίνου Καβάφη: "Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου, μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες."